کورتن یک نوع فولاد آلیاژی است که از انواع فولادهای آتشخوار به حساب میآید. عناصر و فلزات به کار رفته در ترکیب آلیاژی این فولاد شامل مس، کروم، نیکل و فسفر است. مهمترین ویژگی این نوع فولاد، مقاومت سطح فولاد کورتنی پس از هوازدگی و اصطلاحا زنگار آن می باشد. به طوریکه بعد از زنگار بستن در محیط و شرایط آب و هوایی ، سطح زنگ زده به عنوان لایه مقاوم و محافظ در مقابل پوسیدگی و خوردگی فلز شده و همچنین بافت طبیعی و زیبایی را برای هنرمندان بوجود می آورد که این امر به مرور زمان از رنگ نارنجی در روزهای اولیه به رنگ قهوه ای سوخته و سیاه پس از طی چندین سال ادامه می یابد.
روش محافظتی در محصولاتی که با فولاد کورتن ساخته میشوند به این صورت است که وقتی در معرض هوا و رطوبت قرار میگیرند، یک لایه اکسید آهن بر روی آنها ایجاد میشود، به عبارتی یک لایه زنگ آهن ایجاد شده و بهعنوان محافظ عمل میکند، این لایه محافظ را پتینه مینامند. لایه محافظ اکسید آهن از نفوذ کردن خوردگی به لایههای زیرین جلوگیری میکند .
نکاتی که باید هنگام استفاده از ورق کورتن رعایت شود:
از برخورد سنگ یا اجر و یا بتن فاقد لعاب با فولاد کورتن خودداری شود زیرا باعث میشود لکه های اکسید ایجاد شوند.
از تماس و مجاورت فولاد کورتن با فلزهای غیرمشابه خودداری شود.
از استفاده کردن فلزات هوا دیده تا دوکیلومتری ساحل ( بدلیل رطوبت ) خودداری شود.
در محیطی که گرما و یا سرمای زیاد و بارانهای سنگین و نمک باشد نباید استفاده شود.
ورق آهنساخته شده از آلیاژ کورتن به دو دسته اصلی تقسیم میشون :
فولاد Cor – Ten A: محصولات و مقاطع فولادی در این نوع که به روش نوردگرم ساخته میشوند، معمولاً دارای ضخامت ۲ تا ۱۲ میلیمتر و محصولاتی که به روش نورد سرد ساخته میشوند، دارای ضخامت ۰.۵ تا ۳ میلیمتر هستند.
فولاد Cor – Ten B: محصولات فولادی ساختهشده در این روش به روش نوردکاری سرد ساختهشده و معمولاً دارای ضخامت ۲ تا ۴۰ میلیمتر هستند .